این افراد تازه کار بدون در نظر گرفتن اصول این حرفه، در واقع از راه خراب کردن لباس‌های مردم تجربه کار را به دست می‌آورند. برای امتحان این مورد کافی است لباسی را که برای انتخاب و خرید آن ساعت‌ها وقت صرف کرده‌اید، برای اتوی‌بخار یا خدمات دیگر به‌دست این افراد بسپارید و بعد از چند روز لباسی را تحویل بگیرید که مانند چکمه نظامی حسابی برق افتاده است.
گاهی نیز خشکشویی‌های غیرحرفه‌ای سفارش سفید‌شویی گرفته و با‌وجود این لباس را با چند پرده تیرگی بیشتر تحویل فرد می‌دهند. به هر حال از آنجا که در صنف خشکشویی نیز مانند هر صنف دیگر تخلفات و بی‌توجهی‌هایی مشاهده می‌شود این موارد را می‌توانید با اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی مطرح کنید تا به شکایت شما رسیدگی شود.
نهال به‌جای کله‌قندی
اگر هنگام رانندگی به ناگاه نهال‌سبزی را وسط کوچه و خیابان مشاهده کردید که با هر وزش باد به این سو و آن‌سو می‌رود تصور نکنید که این بخش از شهر نیز قرار است به فضای سبز اختصاص یابد بلکه به‌احتمال فراوان نهال یاد‌شده را کارگران شرکت‌ها و سازمان‌های گوناگون به جای استفاده از تابلو و کله‌قندی‌های قرمز، آنجا گذاشته‌اند تا راننده‌ها را از وجود درپوش تازه نصب شده آب یا برق و کانال‌های دیگر آگاه کنند. جدای از اینکه چنین علامت‌هایی می‌تواند به‌سرعت از بین رفته و راننده‌ها را به دردسراندازد این سؤال نیز مطرح می‌شود که این نهال یا شاخه‌بلند از کدام باغچه کنده یا قطع شده است. به‌هرحال بهتر است به این تخلفات پیمانکاران یا کارگران، رسیدگی شود.
کیک به شرط چاقو
در چند ماه گذشته تعدادی از شهروندان در تماس با ستون در شهر چه خبر از وجود کیک‌های کپک‌زده تاریخ‌دار شاکی بوده‌اند. این شهروندان مدعی می‌شوند که با وجود اینکه هنگام خرید این محصول به تاریخ تولید و انقضای آن دقت کرده‌اند اما هنگام باز کردن آن با سطح کپک‌زده روبه‌رو شده‌اند.
شاید اگر همین‌طور پیش برود خواربارفروش‌ها در آینده‌ای نزدیک مجبور شوند مانند هندوانه‌فروش‌ها چاقو به دست شوند و کیک‌ها را به شرط چاقو بفروشند. فقط به این وسیله خریدار می‌تواند از خرید خود مطمئن شود. البته این به‌شرط چاقو فروختن نیز به این دلیل تنها چاره است که فروشنده‌ها هیچ محصولی را پس از باز شدن بسته‌بندی آن پس نمی‌گیرند. یادآوری این نکته نیز خالی از فایده نیست که بسیاری از تولیدکنندگان محصولات این‌چنینی هیچ اطلاعاتی مبنی بر میزان کالری و مواد تشکیل دهنده محصول روی بسته‌بندی درج نمی‌کنند.
دو تا پانصدی داری؟
اگر دستگاه‌های کارتخوان فروشگاه‌های گوناگون هر از گاهی هوس نمی‌کردند با خریدار شوخی کنند و به اشتباه پیغام دهند، هیچ‌کس زحمت خرید با اسکناس و چک‌پول را به خود نمی‌داد زیرا از بقالی سر کوچه گرفته تا جواهر‌فروش نبش‌میدان، مدام به مشتری می‌گویند:« شما دویستی داری؟ دو تا هزاری بده. هیچی پول خرد ندارم.»
اگر هم فروشنده الفبای کسب و کار را نداند یا به آن اهمیت ندهد نیز در کمال اعتماد به‌نفس و بدون پرسش از خریدار، داروخانه‌چی چسب‌زخم، بقال آدامس و شکلات، ساندویچی نان اضافه، مصالح‌فروش زانویی و سرانجام راننده نیز عذرخواهی تحویل فرد می‌دهد. به‌نظر می‌رسد علاوه بر نیاز به رند‌کردن برخی نرخ‌ها بهتر است پول خرد نیز به اندازه کافی به‌وسیله بانک‌ها توزیع شود یا کارشناسان راه‌های دیگری را بررسی کنند تا شهروندان از این دردسر رهایی یابند.
